To ziemia, na której rodzą się diamenty

To ziemia, na której rodzą się diamenty — Jan Paweł II, nieznane źródło

Widać, że Ślązak cierpliwy i twardy. — Jan Paweł II, Gliwice, http://infogliwice.pl/?p=3541

Na Śląsku być Ślązakiem zawsze znaczyło tylko być człowiekiem. Rajmund Wiesiołek

 

Charakter ogólny Ślązaka odznacza się otwartością, ufnością i serdecznością. Jest wytrwały i skłonny do nauki. — Oskar Kolberg

Ślązak z reguły nie udaje kogoś lepszego niż jest. — Dariusz Niebudek

 

My Ślązacy, mamy poczucie odrębności i wysoki stopień identyfikacji z regionem. Pragniemy dalej budować społeczności lokalne ponad podziałami, w oparciu o tradycyjne wartości, takie jak rodzina, wiara, etos pracy i rzetelność. Szansę rozwoju widzimy nie tyle w powrocie do rozwiązań z przeszłości, co w autentycznej decentralizacji władzy w całym kraju; w dokończeniu reformy samorządowej, na co od lat czekamy. — Abp Wiktor Skworc, http://katowice.gosc.pl/doc/1165619.Abp-Skworc-Od-prawdy-zalezy-pokoj/2

Górny Śląsk – region od setek już lat ukształtowany historycznie i kulturowo, „perła w koronie” kolejnych władców, Mimo lojalności wobec władz, otaczany jest murem nieufności i niezrozumienia. — Jerzy Giedroyć

Rzecz zrozumiała, iż każdy region dąży do uzyskania maksimum samorządności, by regulować samemu własne sprawy i kształtować kulturę swego regionu. Jest to tendencja zdrowa i korzystna dla całego kraju, bowiem oparta jest na tzw. patriotyzmie lokalnym. — Prof. Zbigniew T. Wierzbicki ( Uniwersytet w Poznaniu)

Opowiadam się konsekwentnie od czasu debaty w 1998 r. nad reformą samorządową za wprowadzeniem samodzielności finansowej polskich regionów. — Zbyszek Zaborowski, w mailu do Tuudiego.

Istotne jest, gdy mówimy o autonomii województw (…) uchwycenie tych najbardziej istotnych przepływów pieniędzy, bo one decydują o realnej władzy, która jest w regionie. — Adam Matusiewicz, podczas debaty na Wydziale Nauk Społecznych UŚ.

Jestem za własnym, autonomicznym źródłem dochodów województwa. Również podatkowych. Przede wszystkim podatkowych — Zbyszek Zaborowski, podczas debaty na Wydziale Nauk Społecznych UŚ.

Polska powinna być Polską małych ojczyzn regionalnych z dość dużymi uprawnieniami i kompetencjami. — Bożena Borys-Szopa, podczas debaty na Wydziale Nauk Społecznych UŚ.

Tu ludzie mają siłę, kulturę, etos pracy, język i poczucie humoru. To miejsce, w którym coś prawdziwego odczuwa się po wyciągnięciu ręki na powitanie. Tu nie ma fałszu. — Marek Kondrat

Ślązacy, którzy chcieli być wierni sobie, a więc swojej religii, tradycjom, językowi, co najmniej od początku dwudziestego wieku nie mieli komfortu dokonywania wyboru pomiędzy dobrem, a złem. Zawsze musieli decydować się na mniejsze lub większe zło, a zło pozostaje złem, nawet jeśli jest mniejsze. Stąd też ich wybory z góry były skazane na dwuznaczność moralną. — Stanisław Bieniasz, Górny Śląsk – świat najmniejszy

Śląsk i Ślązacy nadal są „nieznaną planetą” dla Polaków i Niemców. Ślązacy jako lud pogranicza nie pasują do megalomańskich i nacjonalistycznych idei „czystych narodów”, gdzie nie ma miejsca na jakąkolwiek odrębność. Nacjonaliści wszelkiej maści ignorują fakt, że spora część Ślązaków nie identyfikuje się z ich skrajnie przeciwstawnymi tezami. (…) Ignorowanie przez władze centralne rozwoju prawdziwej samorządności regionalnej, brak Województwa Górnośląskiego w możliwych granicach historycznych (od Opolszczyzny po Zagłębie), pustosłowie na temat edukacji regionalnej – to grzechy rządzących dyletantów nie tylko wobec Śląska, ale całej Polski i jej wielokulturowości. Standaryzowanie kultury Polski pod modłę mazowiecko-szlachecką i lekceważenie dorobku pozostałych regionów – to sposób na utrwalanie postaw ksenofobicznych i roszczeniowych obszarów zdegradowanych kulturowo i cywilizacyjnie. — Jarosław Aleksander Krawczyk, z przedmowy do: Arkadiusz Faruga Czy Ślązacy są narodem – przemilczana historia Górnego Śląska, Radzionków 2004

Myśleć sercem jest specyficznie śląskie. Patrząc z Zachodu jesteśmy jeszcze racjonalni, a już emocjonalni. A patrząc ze Wschodu, to jesteśmy jeszcze serdeczni, a już racjonalni. Widzę to nieraz w Lublinie, jak głęboko moi lubelscy przyjaciele są bliscy „słowiańskiej” części mojej duszy i jak mi do nich daleko, kiedy się w niej odzywa jej strona zachodnia. — ks. prof. Jerzy Szymik, http://www.montes.pl/montes24/montes_15.htm

Przyjęto mnie tutaj jako swojego, jako Ślązaka! Od chwili otrzymania tej nagrody („Lux ex Silesia” – Metropolity Katowickiego – J.H.), mogę o sobie powiedzieć, że jestem Ślązakiem urodzonym we Lwowie, ale Ślązakiem. Myślę, że w tej łatwości przyjmowania przybyszów z innych kręgów kulturowych przejawia się także europejskość Śląska — Wojciech Kilar, http://www.montes.pl/montes24/montes_15.htm

 

Niy je dobrze być Ślonzokyem. Ale jak sie już je Ślonzokym, to czy idzie być kim innym? Bycie Ślonzokym to je stan duszy, a niy żodne obywatelstwo. Bez-toż my Ślonzoki niy bojymy się upadku państw ani wojyn. — Zbigniew Kadłubek, Listy z Rzymu, rozdział: Ślonsk się traci

 

Bo my tu, na polsko-niemieckim pograniczu, jesteśmy jak rdest w naturze; tyle tu odmian losu w tyglu nie swoich wojen, wyzysku, wypędzeń, emigracji i grobów poza domem. Bieda goniła nędzę, porządek państwowy zawsze z importu, a ładu tyle, co w domu stanie. — Piąta strona świata, Kazimierz Kutz